Ik wil weten of je bij de pijn kunt verblijven, die van mij of van jou,
zonder het te verbergen, of te verbloemen of het op te lossen.

Ik wil weten of je met vreugde kunt zijn, die van mij of van jou, of
je wild kunt dansen en je door extase kunt laten meevoeren
tot in de toppen van je vingers en je tenen, zonder te waarschuwen
dat we voorzichtig moeten zijn of realistisch, of dat we rekening
moeten houden met de beperkingen van het mens-zijn.

Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander teleur kunt stellen en trouw
kunt blijven aan jezelf; of je aantijgingen van verraad kunt
verdragen zonder je eigen ziel te verraden. Ik wil weten of
je ontrouw kunt zijn, indien nodig en daardoor vertrouwenswaardig.

Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, zelfs als het niet elke
dag mooi is, en of je vandaar uit kunt leven.

Ik wil weten of je met mislukkingen kunt leven, van jou of van mij,
en toch aan de rand van het meer kunt staan en tegen het zilver
van de volle maan kunt schreeuwen: ‘Jaaaa!’

Het interesseert me niet te weten waar je woont of hoeveel
geld je hebt. Ik wil weten of je na een nacht van verdriet en wanhoop,
vermoeid en gebroken, weer op kunt staan en doen wat gedaan moet
worden om de kinderen te voeden.
Het interesseert me niet wie je bent of hoe je hier bent gekomen.
Ik wil weten of je met mij in het centrum van het vuur kunt staan
zonder daarvoor terug te schrikken.

Het interesseert me niet wáár, wat of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten wat jou van binnenuit steun geeft wanneer al het andere
wegvalt.

Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf, of je tijdens
eenzame momenten echt van je eigen gezelschap geniet.

– Oriah Mountain Dreamer –

De Inaugurele Rede van Nelson Mandela (1994)

Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.

Onze diepste angst is dat we buitenmate krachtig zijn.

Het is ons licht, niet onze duisternis die ons het meest bang maakt.

We vragen onszelf af: ”Wie ben ik om briljant, schitterend,

getalenteerd en legendarisch te zijn?”

Zowaar, wie ben je om dat niet te zijn?

Je bent een kind van God. Jezelf klein maken dient de wereld niet.

Er is niets verlichts aan krimpen zodat andere mensen om je

heen zich niet onzeker gaan voelen.

We zijn geboren om de glorie van God die in ons is,

tot uitdrukking te brengen.

Het is niet slechts in enkelen van ons aanwezig, maar in iedereen.

En als we ons eigen licht laten schitteren, geven we onbewust

toestemming aan andere mensen om net zo te zijn

Terwijl we bevrijd worden van onze angsten,

bevrijdt onze aanwezigheid automatisch de anderen.